Een kijkje in mijn herinneringen

Ik loop al 17 jaar rond op deze aarde wat betekend dat ik al een heleboel aan herinneringen heb.
Sommige wil ik verdringen in het achterste van mijn hersenen terwijl ik andere zou willen in kaderen.
Er gewoon aan terugdenken bezorgd me al een glimlach op mijn gezicht.
Ik ga jullie nooit kunnen laten voelen wat ik voel als ik eraan terug denk maar ik ga wel mijn best doen.

♥ Toren in de Ardennen ♥

Ik heb al heel mijn leven last van hoogtevrees en best wel extreem.
Op sommige momenten heb ik het onder controle maar op andere momenten versteen ik van de schrik.
Heel veel activiteiten waren dus niet aan mij besteed waardoor ik vaak aan de kant bleef toekijken terwijl de andere wel die activiteiten deden.
Denk maar aan een deadride, kastelen bezoeken, klimmen, hoogteparcours, wandelingen op bergen…
We hebben al een tijdje een buitenverblijf in de Ardennen en daar in de buurt is een hoge toren.
Nu normale mensen vinden die toren niet zo hoog maar voor mij was dat echt een nachtmerrie.
Wanneer er familie op bezoek kwamen gingen we vaak naar die toren en dan bleef ik maar lekker op het bankje beneden zitten.
Vaak heb ik moeten horen dat ik een bangerik was en dat het echt niet zo erg was.
Bram kwam ook eens mee naar de Ardennen en we besloten om naar de toren te gaan, deze keer wou ik kost wat kost tot boven raken.
Ik kon tot op de eerste verdieping raken en versteende weer zoals alle vorige keren.
Stap voor stap ben ik toch tot boven geraakt en het voelde zo geweldig.
Als je altijd gedacht hebt dat iets onmogelijk is en het dan toch lukt.

♥ Spanje ♥

Met Spanje heb ik de beste band.
Dit is al begonnen van toen ik nog zeer klein was en we bijna elke zomer naar daar gingen.
Maar ook de laatste jaren heb ik er nog goede herinneringen aan, zoals toen we met school naar daar gingen.
Voor al mijn avonturen in Spanje met het school kun je hier lezen.
Toen ik klein was gingen we al heel vaak op vakantie naar Spanje.
Zo ben ik daar ooit verloren gelopen op het strand en heb ik per ongeluk mijn blauw schopje verstopt in het zand.
Spanje is het land waar ik heb lopen wenen omdat mijn zandkasteel ging verdwijnen door de zee en waar ik heel de tijd heb gezaagd tegen mijn ouders.
“Mama, ik wil dat kleedje”, “papa, ik wil die pop” en zoveel meer!
Ik moet er nog maar aan denken en ik voel de zon weer branden op mijn huid, de fonkelingen in mijn ogen en de kriebels in mijn buik.

Willen jullie graag een deel 2 van dit zien, laat het mij dan zeker weten!

Groetjes Lana xxx

Facebook: Blue sparkles
Instagram: Lana_mysn