Waarom sta ik reëel in het leven?

Ik verkondig wel vaak aan mensen dat ik een reële persoon ben maar dat heeft soms een beetje uitleg nodig.
Dit betekend zeker niet dat ik geen fantasie meer heb of niet durf te dromen.
Het draait vooral om hoe ik ermee omga.
Maar dat leg ik jullie graag even op verschillende vlakken uit in dit artikel.

Toen ik jonger was, was ik heel naïef.
Je kon mij wijs maken wat je maar wou en ik geloofde het.
Sommige mensen maken hier graag gebruik van en dan besefte ik ook dat er iets moest gebeuren.
Ik heb niet van de ene op de andere dag gezegd:“vanaf nu ben ik een reële persoon”.
Dit is een soort proces laat ik het zo even noemen.
Dit gebeurt meestal aan de hand van een hele boel gebeurtenissen in jouw leven.
Zo was het ook bij mij het geval en ik denk dat “opgroeien” er ook veel mee te maken heeft gehad.
Maar wat versta ik nu onder reëel?

Op vlak van liefde: Dit is het moeilijkste vlak om een reële persoon te zijn.
Het is vooral het besef dat (bijna) niets voor altijd blijft duren en ook dat de kans groot is dat jouw vriend(in) iemand vindt waar het veel beter mee klikt.
In het begin is dat een hele moeilijke gedachten maar daar moet je jou overheen zeggen.
De basis van elke relatie is vertrouwen en dan moet je maar denken: “nee, hij ziet mij graag en doet mij zoiets niet aan”.
Wanneer het dan toch niet goed komt moet je het zien als een les of een heleboel mooie herinneringen die je dan meeneemt naar een nieuwe relatie.
(ik zet jullie zeker niet aan om direct een nieuwe relatie te beginnen, je laat beter eerst alles bezinken want anders komt het toch nooit goed).

Op vlak van vriendschap:
Ik heb geen BFF (best friends forever) en dat zal ik ook nooit hebben.
Voor dezelfde reden: (bijna) niets is voor altijd.
Ik ben blij met de vrienden die ik nu heb en ik hoop dat ik hen nog een hele tijd ga mogen lastig vallen maar je hebt gewoon geen zekerheid.
Als er morgen een ruzie ontstaat en onze wegen splitsen dan is de kans groot dat wij elkaar nooit meer spreken.
Of zelfs na het middelbaar ben ik zeker dat ik er een heleboel van nooit meer ga spreken.
Vrienden zijn meestal gewoon een hoofdstuk in jouw boek ipv dat ze heel jouw boek inpalmen.
(oké dit klinkt zeer filosofisch :p )
Maar ook hier neem je de mooie momenten mee.

Op vlak van toekomst:
Dat ik nooit een prinses zal worden daar heb ik mij tot eindelijk bij neergelegd :p
Maar hoe mijn toekomst eruit gaat zien?
Geen flauw idee!
Nee, ik weet nog niet in wat voor een huis ik ga wonen, hoeveel kinderen ik wil, of ik wil trouwen of niet, welk werk ik ga doen…
Iemand die heel reëel staat in het leven heeft hier helemaal geen beeld over en gaat ook niet direct fantaseren over een beeld.
Want alles kan nog veranderen en wanneer je niets verwacht kan je ook niet teleurgesteld zijn!
Om even op dat trouwen terug te komen, je kan nu denken: “huh trouwen? de liefde is toch nooit zeker?!?
En ja daar sta ik nog steeds achter, sommige mensen die trouwen om een soort zekerheid te hebben.
Ze denken dat de man/vrouw minder snel naar iemand anders gaat gaan wanneer hij/zij een ring rond haar/zijn vinger heeft.
De ring heeft tegenwoordig weinig betekenis nog dus ik vind niet dat dat een deftige reden is om te trouwen!
Ik sluit het alleen niet uit.
Het lijkt me wel een leuk gevoel om de persoon die je graag ziet “jouw man” te noemen.
Alleen zal hij dan een goede reden moeten hebben en hij zal ook niet direct mijn ja-woord krijgen.

Om even een slot te formuleren, want dat werkt blijkbaar beter bij een artikel :p
Het leven van een reële persoon is niet altijd even makkelijk.
Ik denk dat wij vooral bang zijn om gekwetst te worden en dat we daarom alles eerst wikken en wegen.
En dit betekend zeker niet dat wij geen fantasie hebben want ik heb enorm veel fantasie, ik zal deze alleen nooit omzetten naar mijn eigen leven.
Het blijft rondspoken in mijn kopje en daar zal het blijven :p

Ben jij een reële persoon of hoe sta jij tegenover het leven?

Groetjes Lana xxx