My train story

Het was 9 uur, een tijdstip waarop ik normaal nog lekker warm in mijn bedje lag maar vandaag was het anders.
Ik ging vandaag de trein nemen, voor het eerst 1 uur en half alleen op de trein.
Maar dat heb je wel over voor bepaalde mensen denk je dan.
Dus het was 9 uur en ik stond daar met een fris windje door mijn haar op het perron.
Ik kijk even rond mij en het station is best nog leeg, maar ja, wie staat er nu om 9 uur op een station op een feestdag?
Juist ja, ik!
Maar je hoort mij niet klagen hoor!
Het heeft ook zo zijn charmes.
Ik moest nog een klein kwartiertje wachten op de trein dus luisterde ik even naar wat muziek.
De trein kwam aangeraasd en ik stapte in.
Binnen was het de keuze: “aan welke kant ga ik zitten?”, ik kan er echt niet tegen wanneer ik achteruit in een trein zit dus moet ik de juiste kant van de trein kiezen.
Na dit zwaar dillema wachtte ik af tot de trein vertrok en het landschap voor bij raasde.
En ja… ik had de verkeerde kant van de trein gekozen…
Onder het motto: YOlO blijf ik toch zitten waar ik zit en haal ik mijn boek boven.
Normaal ben ik echt geen boekenlezer maar hoe moet ik anders de tijd doden?
Soms kijk ik even op naar het landschap en verdrink dan weer in mijn boek.

– Goedemorgen, kaartjes aub?
♥ Goedemorgen *en ik geef hem mijn pas*
(Ik werk altijd met een digitaal biljet via mijn pas omdat ik dat handiger vind)
– *hij neemt het aan en begint te tokkelen op zijn toestelletje*
Heeft u dat er zelf op gezet?
♥ euhmm… nee mijn papa vanmorgen?
– Er staat geen ticket op..?

Ik schrik, “mijn grootste angst” is nu even werkelijkheid geworden.
Ik vertrouw die computers nooit en check altijd meerdere malen of mijn ticket er echt op staat maar deze keer…
Hij merkt op dat ik ook echt geschrokken ben en stelt voor om het nog even na te kijken.
Vol spanning kijk ik hem aan maar zijn blik stelt mij teleur.
Hij verontschuldigt zich en zegt dat er echt niets op staat en ik stel voor om dan ter plaatste te betalen.
Ondertussen verdwaal ik in verschillende gedachten hoe dat zoiets nu toch mogelijk is?!?

– U hoeft niet te betalen hoor!, ik laat het voor één keer maar je kan wel in het terug komen met problemen zitten…

Ik bedank hem en hij zet zijn ronde door de trein weer verder.
Nog even aan het bekomen van wat ik hier net had meegemaakt bel ik mijn papa op.
Deze nam niet direct op maar belde mij snel terug.
Ik had alles uitgelegd en papa zei dat er wel een ticket opstond.
Hij ging het nog eens checken en dan ging hij mij verwittigen.
het gesprek liep op een einde en ik ben een tijdje naar buiten blijven kijken.
Concentreren op mijn boek ging niet echt meer.
Hoe ging ik dat bij mij volgende trein oplossen? en de terugweg?
Op dat moment liepen er 2 jongetjes van een jaar of 10 en hun grootouders de trein in.
Ik geloof dat ze een dagje weg gingen met hun grootouders want ze zagen er zo blij uit.
Ze gingen enkele plaatsen voor mij zitten en ik luisterde stiekem mee met hun gesprek.

De grootmoeder was tegen de kleintjes bezig dat ze cupcakes ging bakken voor de verjaardag van één van de 2.
De jongetjes reageerde zeer enthousiast en vroegen direct of ze mee mochten helpen.
Zo zijn ze nog een tijdje doorgegaan, vol enthousiasme over de kleinste dingen.
En ging het gesprek als het volgt:

– Ik mag nu sterven
♥ *de andere jongen kijkt verbaast zijn vriendje aan* Waarom dat?
– Kijk want daar is een ziekenhuis!
* Hij wijst naar de toiletten van het station*
♥ Dat is wel geen ziekenhuis maar toiletten!
– ooohhh
* En ze beginnen beide te lachen*

Ik moet mijn lach bedrukken en kijk snel naar buiten naar “het ziekenhuis”.
Nog steeds snap ik niet hoe het jongetje de verwarring tussen een ziekenhuis en toiletten kon hebben.
Maar het leverde wel meerder mensen een glimlach op hun mond.

Dan waren ze nog wat aan het dollen met elkaar tot ze aan hun bestemming waren.
Zo snel als ze konden rende ze de trein uit.
Die gaan een leuke dag tegemoet dacht ik.
En zo ging mijn reis weer alleen verder.
Voor de rest was er niets speciaal meer dus ging ik verder in mijn boek.

Het is eens iets anders, maar ik hoop dat jullie het ook leuk vonden!
Ik ben alvast vaker van plan de trein te nemen omdat het best leuk is 🙂
PS: het probleem met mijn vervoerbewijs was een probleem bij de NMBS want wij hadden dus wel degelijk 12 euro betaald en ik was dus niet aan het zwart rijden :p

Groetjes Lana xxx