My sister story

Ik heb al 10 jaar een klein zusje aan mijn zij genaamd Jill.
We kunnen niet altijd even goed met elkaar opschieten maar we blijven wel zussen voor het leven of we dat nu willen of niet.
En vandaag vertel ik jullie hoe alles is begonnen vanaf de dag dat ik grote zus werd.

15 januari 2005:
Het was mijn gewoonte om ‘S morgens naar de kamer van mijn ouders te gaan en te vragen of ik een koekje mocht eten.
Meestal was het antwoord ja maar deze morgen…
Ik liep uit mijn kamer recht de kamer van mijn ouders binnen, het was nog donker en ik was te klein om het licht aan te doen.
“papa, mag ik een koekje uit de kast nemen”, vroeg ik.
Ik merkte al dat er iets raars aan de hand was… een beetje licht scheen de kamer van mijn ouders binnen en ik zag dat er maar één persoon in bed lag.
“ik ben papa niet”, zei een stem uit het bed.
Ik schrokte en stapte naar achter toen het licht aan ging.
Daar lag mijn bomma… ik was zo verbaasd dat ik alleen nog kon vragen waar is papa en mama…
Bomma legde uit dat mama’s weeën waren begonnen van de nacht en dat zij op mij moest komen passen.
Ik zou later op de dag een telefoontje krijgen van mijn mama met het goede nieuws.

Toen mama en papa hadden verteld dat ik een broertje/ zusje ging krijgen gaf ik direct mijn eisen mee, het moet een jongen zijn en als het dan toch een meisje wordt dan moet ze Lotte noemen.
Als dat niet het geval was moest ik haar niet hebben.

Dus later de dag kreeg ik telefoon van mijn mama: “het is een meisje en ze heet Jill”.
Hoorde ik dat nu goed? 😮 een meisje en geen Lotte!
Ik was kwaad en ik heb de telefoon terug gegeven aan mijn bomma.
“gaan we eens kijken naar jouw zusje?”, vroeg bomma.
Ik maakte haar duidelijk dat ik mijn zusje niet wou hebben en niet wou zien maar toch stapte ik in de auto.
Was het de nieuwsgierigheid of het feit dat ik mijn ouders niet wou teleurstellen ik weet het niet maar ik ging wel een kijkje nemen naar mijn zusje.
Heel de autorit bleef ik zeggen dat ik geen zusje wou.

Aangekomen in het ziekenhuis was ik toch wat zenuwachtig en liep ik de kamer binnen.
Ik ging direct naar mijn zusje kijken, haar ogen vielen me vooral op… ik dacht dat ze een chineesje was wat later toch niet zo bleek te zijn :p
Maar al bij al was ik zeer blij met mijn zusje en ook met het feit dat ook ik cadeautjes kreeg want ik was grote zus geworden!
Ik dacht dat het een hele zware taak was en dat ik mijn zusje dag en nacht zou moeten bewaken.
Het grote zus zijn is ook een zware taak maar haar dag en nacht bewaken gaat ze niet zo leuk vinden denk ik :p

En zo groeide mijn zusje meer en meer en ik had een speelkameraatje.
Ook kon ik nu ook altijd de schuld op mijn zusje steken.
Zoals ik al zei komen mijn zus en ik niet zo heel goed overeen tegenwoordig maar dat zal voor te maken hebben met de leeftijd, mijn zus begint te puberen en ik ben waarschijnlijk al bezig :p
Maar ik zou iedereen wel een zusje aanraden want het is ook een hele leuke ervaring!

Groetjes Lana xxx